Weer thuis!

Sinds maandagavond zijn we weer veilig thuis, wat waren de kinderen weer blij om ons te zien! Jakub kwam ons ophalen samen met opa en oma op het vliegveld van Charleroi. Op de terugweg zat hij achterin de auto heerlijk tussen ons in en keken we samen de foto's en filmpjes van Anna.

Zaterdagsmorgens zijn we voor de laatste keer op bezoek geweest bij Anna. We merkten dat ze het leuk vond dat we er waren, maar ook was ze deze keer 'plakkerig' aan de zusters. Dat deed zo volgens hen normaal nooit. Ze had goed door dat het niet voor niets was dat wij alwéér voor haar kwamen. Toch was het snel over en hebben we weer heerlijk gespeeld met haar. Toen het tijd was om te gaan, gaf ze zelf aan de zusters aan dat ze mee wilde om ons uit te zwaaien, en toen finkelde snel mee naar buiten met ons.... Gelukkig moest ze niet huilen toen ze toch bij de zusters moest blijven! We vonden het lastig om haar achter te laten, niet wetend wanneer we terug mogen. Aan de andere kant wachtten er thuis ook nog twee kids op ons. We weten gelukkig dat Anna het goed heeft op de plaats waar ze nu is.
Zondags hebben we gewoon nog in Lublin doorgebracht, 's morgens en 's avonds live kerk meegeluisterd en verder rustig aan gedaan. Even alles laten bezinken voordat we weer thuis zijn bij de kinderen!
Maandagsmorgens zijn we met de trein van Lublin terug naar Warschau gegaan. Dat was even spannend, want hij bleek flinke vertraging te hebben. Dan is het lastig wanneer je de taal niet spreekt. Uiteindelijk is het goed gekomen mede door een behulpzame student. De reis van Lublin naar Warschau is normaal 3,5 uur. Eenmaal vertrokken, stonden we na een uur stil, er was een aanrijding! Iedereen moest in de trein blijven, en de vertraging bleef maar oplopen! Op den duur stonden we langer dan 2 uur stil! En we moesten nog 2,5 uur! Vooral ik -Annemarie- begon wat zenuwachtig te worden, want om 18.30 moesten we al vliegen en liefst al 2 uur van te voren ingecheckt zijn!
Eenmaal in Warschau aangekomen, namen we een taxi naar het vliegveld die vervolgens ook nog in de file kwam..... En als klap op de vuurpijl werd Arnold op de luchthaven eruit gepikt door de douane voor een extra uitgebreide controle en liet ik bijna m'n trouwring achter bij de detectiepoortjes!
De terugvlucht behoorlijk turbulentie gehad, maar verder prima gegaan! Eenmaal aangekomen stond Jakub te wachten samen met opa en oma, geweldig om zijn gezichtje te zien! Mila hebben we dinsdagsmorgens opgehaald omdat ze al sliep natuurlijk. Ze was zo blij toen ze ons zag dat ze lachte en huilde tegelijk!

De papieren zijn nu bij de rechtbank in Lublin. We hebben gehoord dat daar wel snel gewerkt wordt. We hopen dit jaar nog terug te mogen naar Polen, en dan voor ca. 6 weken! Daar kijken we allemaal erg naar uit!

Geweldig dat jullie allemaal zo meeleven! Bedankt voor alle leuke reacties via mail, Whatsapp, Facebook en ook hier onder de blogs!

Groetjes van ons allemaal